Menu

Namaszczenie chorych

Namaszczenie chorych jest sakramentem człowieka chorego, a nie zmarłego. Starajmy się zadbać o to by nasi chorzy, którzy z nami przebywają w domu lub sąsiedztwie w odpowiednim czasie, świadomie przyjęli łaskę tego sakramentu.

Chorych prosimy zgłaszać osobiście na probostwie lub w nagłych wypadkach telefonicznie pod numerem: (32) 218 42 84.

Na czas sakramentu chorych przygotujmy w domu stół nakryty białym obrusem, krzyż i dwie świece oraz wodę święconą, kromkę chleba i odrobinę soli. Bądźmy wspólnie z naszymi chorymi podczas przyjmowania przez nich tego sakramentu.

Odwiedziny chorych odbywają się w pierwszą sobotę miesiąca od godziny 8:00. Chorych prosimy zgłaszać w zakrystii lub kancelarii parafialnej do czwartku poprzedzającego odwiedziny.

W każdą niedzielę po Mszy św. o godz. 7.00 (ok. 8.00) szafarze roznoszą Komunię św. chorym.

Katechizm Kościoła Katolickiego o sakramencie chorych:

1526 „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).

1527 Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.

1528 Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.

1529 Za każdym razem, gdy chrześcijanin zostaje dotknięty ciężką chorobą, może otrzymać święte namaszczenie; również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie się choroby.

1530 Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani (prezbiterzy lub biskupi). Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego prezbitera, który celebruje ten sakrament.

1531 Istota celebracji tego sakramentu polega na namaszczeniu czoła i rąk chorego (w obrządku rzymskim) lub innych części ciała (w obrządkach wschodnich); namaszczeniu towarzyszy modlitwa liturgiczna kapłana - celebransa, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.

1532 Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

  • zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła;
  • umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości;
  • przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;
  • powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu;
  • przygotowanie na przejście do życia wiecznego.